คนเจ้าอารมณ์.. มักจะเพลิดเพลินกับการปล่อยอาร...

คนเจ้าอารมณ์.. มักจะเพลิดเพลินกับการปล่อยอารมณ์ให้เตลิดไปในยามที่รู้สึกอ่อนไหว ..ล่องไปตามอารมณ์ต่างๆ..แม้ในยามที่เศร้าสุดขีด มันก็ยังมีมุมที่เพลิดเพลินกับการปล่อยให้ตัวเองด่ำดิ่ง... ก่อนจะโผล่ขึ้นมาหายใจอีกครั้ง

แต่วันนี้..คนเจ้าอารมณ์ ไม่รู้สึกเพลิดเพลินอีกต่อไปแล้ว เมื่อความรู้สึกที่เกิดขึ้นมันเกินคำว่าอ่อนไหว ... ไม่เคยคิดว่ามันจะมีความรู้สึกแบบนี้แอบซ่อนอยู่ในใจ เพิ่งได้รู้จักกับมันก็ตอนที่ความสุขที่สุดในชีวิตได้เกิดขึ้น .. มหัศจรรย์มาก เฮ้ย! มหัศจรรย์เกินไปหรือเปล่า มันทำให้เรารู้สึกมั่นคง ปลอดภัย อุ่นใจ และไม่กลัวสิ่งใดทั้งนั้น แต่ในขณะเดียวกัน มันก็ทำให้เราหวาดกลัวอย่างที่สุด .. กลัวที่จะเสียความสุขนี้ไป

คำว่า "ชั่วชีวิต" ก็ยังไม่ช่วยอะไร เพราะเราต่างก็รู้ดีว่าชีวิตนั้นไม่ใช่สิ่งที่จีรังยั่งยืน ..

..... นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า นี่มันกิเสสล้วนๆ ><'

---